Please click here to leave an anniversary message (in any language you choose). You do not need to be a member of Lowlands-L to do so. In fact, we would be more than thrilled to receive messages from anyone. Click here to read what others have written so far.
What’s with this “Wren” thing?
The oldest extant version of the fable
we
are presenting here appeared in 1913 in the first volume of a two-volume anthology
of Low
Saxon folktales (Plattdeutsche
Volksmärchen “Low German Folktales”)
collected by Wilhelm Wisser (1843–1935). Read
more ...
en
name is Ingmar Roerdinkholder, 35 winters old, en ik bin enen van de “Lunatic Language Lovers”den aktyv is up de Lowlands Linguist List.
Ik bin jung ewörden
in et Ächterhoeksche Wenterswyk, dat an dre kanten an Pruysse vaste lig.
Et Wentersch Plat is een underdeel van et Neddersassisch
dat word epraot in heel Noord-Oost-Nedderland en Noord-Duytsland.
Do ik sövven jaor ware is ünse familie nao
et darp Suydwolde in Drenthe ovverhuysed. Daor praot se ok Plat maor anders
as in Wenters. De rest van myne junge jare
hebbe ik daor ewond, bet ik gnge to studeren in Endhoven, daor at se Braobantsch
sprekket, krek as in een groot deel van Suyd-Nedderland en Belgie.
Mynen vaders öldere hebbet wal Wentersch under mekare epraot maor neet met
aere blagen en kleynkindere. Myne moder kümp trouens uut Seeusch-Vlaandern
en hev altyd et West-Vlaamsche dialekt van dat gebeed met aere familie esprökken.
So as dou süst hebbe ik so völle verschellende
streektale ehoerd, maor sölf bin ik toch met Standard-Nedderlandsch groot ebracht.
Do wi up Suydwolde kwömmen markte ik dat haoste
al de blagen daor Plat praten en daor gönge ik met hen doon. So hebbe ik dat
Neddersassisch eygenlik töt
myne twede taal emaket.
Ik segge dorümme manges: Nedderlandisch hebbe
ik as moderspraoke, Neddersassisch as moderdialekt en myne moders taal is Seeusch-Vlaamsch.
Do ik wat ölder wörde en nao de grote schole
up Et Hogevaene gönge bin ik met Plat praoten up-eholden, en helemaole nao
dat ik ovverhuysed ware
hen
Braobant.
Voer sesse-en-half jaor wörde mynen öldsten sönne Imme jung, en do
he twe was hebbe wi esegged:
Wy könt better uut dat grote drükke Endhoven vort gaon en waer nao
Wenters gaon to wonnen, daor ik al vyf-en-twentig joere voerhaer met
myne familie
vort egaone ware.
Ik hadde een soort van ideal-beld in de kop
van de platse Wenters, de loe, de kultuyr, de natuyr, de taal, myne familie
daor en alles,
dorümme
wolde
ik daor torügge met myn kind en de vroue.
Barbara was so leev ümme dat allemaole good
te vinden en met te gaone, geboren Endhovensche as se is.
Wy hebbet der son anderhalv jaor ewond… Et was so wyd of van alles,
de staede de at et krtste by laggen waren noch een uyr met den
tjuuk of
wagen, ünse
vrende en familie in Endhoven, Drenthe en andere dele van Nedderland
noch völle wyder.
En Wenters blek toch ok ene gewoene platse, neet so idillisch as
ik my erst in de kop esat hadde. Barbara mos voer aer wark in Arem
dre
uyr
up een dag
reysen.
Dorümme binne wy meer nao et midden van et
land egaone en hebbet een huus ekoft in Duyve, son acht kilometers van Arem,
en hyr sitte
wy
nou noch.
Ünsen tweden,
Arvid, is der ok up de werld ekommen.
Hyr in De Lymers heb y wat se noemet “De Kleefsche
Taal”, maor de hoer y jommer genoch neet to völle meer in Duyve.
Myne herinderings an de unmündig mooye natuyr
en ümmegevvinge in Wenters bint wal heel good en wy gaot der noch geregeld
hen, vake
ümme myne
leve Oma up
to soeken.
Vanof teen jaor ofso begonne ik my to interseren voer tale,
dialekte en kultuyre. Dat ik toch ginne spraoke-wetenschop
studeerd hebbe
döt my nou
wal meer as
een betken begroeten. Een jaor hebbe ik noch kulturele antropologie
in Utrecht edaone, maor do ik vast wark kraege bin ik daor
ok mit up-eholden.
Wal hebbe ik altyd allerbarstend völle boeke
van alderhande biblioteke eleszen ovver alle moeglike tale en dialekte, maor
et is düs
by een hobby eblevven.
Wyders hebbe ik ok altyd sölv tale bedacht
en up-esat, soas et Middelsprake da’s dou kast leszen a’s dou hyrbovven up
den name
kliks. Voer andere
van myne eygen tale most dou nao de Nedderlandsche versien
kyken van disse
intro, kast
dou ok up klikken.
Daornevven schryve ik sünd ümsgevaer anderhalv jare ok
gedichten in et Neddersassisch, en wal in et Drentsch van
Suydwolde
daor ik as junge
groot up-ewossen binne.
Een daorvan is doer de loe van de Lowlands-List ümme esat
in verschellende tale en dialekte, maor hyr dale süst dou
de echte
versien:
Lykstaen
De lykstaen in myn laeven bint
Markerings van’t bestaon
Diip’ in myn siil’ ekarvd
As biy een olde ekkelboom
Een naam’ ekrast doer junge hand
Ümhoog’ is mit egröyd
So holdt dy olde wunden miy
Doer jaor en dag hen tu ebracht
Geselschup töt an’t lest
Mar nou’k dy tiikens laese wee’k:
De karver is al lange dood,
De boom noch aover-end
Ik wolde noch evven myne grote dank en bewündering uutsprekken
voer ünsen voertrekker Reyndert Hahn, en ik wensche em
en alle andere
Lowlanders een machtig mooy teen-jarig jubileum!