Please click here to leave an anniversary message (in any language you choose). You do not need to be a member of Lowlands-L to do so. In fact, we would be more than thrilled to receive messages from anyone. Click here to read what others have written so far.
What’s with this “Wren” thing?
The oldest extant version of the fable
we
are presenting here appeared in 1913 in the first volume of a two-volume anthology
of Low
Saxon folktales (Plattdeutsche
Volksmärchen “Low German Folktales”)
collected by Wilhelm Wisser (1843–1935). Read
more ...
Groningen Low Saxon Hogelandsters
(Dialect of Hoogeland)
t Keudeldoemke haar zien nust ien woagenschuur. Ainmoal wazzen olluu baaident
oet vlaigen goan – zai wollen wat tou eten ophoalen veur de leutjen – en laiten
heur haildaal allenneg aachter.
n Zetje loater komt t mantje weerom.
„Wat is hier wel gebeurd?” zègt er. „Wel
het joe wat doan, kinder? Joe binnen ja hailmoal van streek!”
„Ach, Voa,” zèggen ze, „der kwam hier zonet zonnen grode boesjeud veurbie.
Dij zag der zo kwoad en mal oet! Dij gloop mit zien grode ogen os nust ien.
Dat het os zo benaauwd moakt!”
„Zo,” zègt mantje, „woar is er bleven den?”
„Nou,” zèggen zai, „hai is doar hìn goan.”
„Wacht moar!” zègt mantje, „ik goa achter hom aan. Rusteg moar, kinder!
Ik zel hom wel kriegen.”
Dou vluig er der aachteraan.
Dou er houk om tou komt, lopt doar n laiw.
Moar t dut keudeldoemke niks. Hai striekt op laiw zien rog daal en begunt
op hom tou schèllen. „Wat hest doe bie mien hoes tou zuiken,” zègt er, „en
mien kinder schrikken tou loaten?!”
De laiw trekt zok der niks van aan en lopt trankiel wieder.
Den wordt keudeldoemke nog linker. „Doe hest doar niks tou zuiken, zèg
ik die! En ast doe nog moal weerkomst,” zègt er, „den zelst wel zain! Ik dou
t nait geern,” zègt er, en doarbie hoalt er ain zien pootke op, „moar den trap
ik die zo rog stokkend!”
Doarnoa vlugt er weer om noar zien nust tou.
„Zo, kinder,” zègt er, „dij heb k t wel òfleerd. Dij komt noeit weer.”