Please click here to leave an anniversary message (in any language you choose). You do not need to be a member of Lowlands-L to do so. In fact, we would be more than thrilled to receive messages from anyone. Click here to read what others have written so far.
What’s with this “Wren” thing?
The oldest extant version of the fable
we
are presenting here appeared in 1913 in the first volume of a two-volume anthology
of Low
Saxon folktales (Plattdeutsche
Volksmärchen “Low German Folktales”)
collected by Wilhelm Wisser (1843–1935). Read
more ...
’t Winterkoninkske had zien nes in ’t karschop. Now zien de oldeluj op ’n keer allebei uutgevloge. Ze wolle wat te aete veur hun jonge haole en hemme de kleintjes hillemaol allenig achtergelaote.
Nao ’n poosje kump vaoder winterkoninkske wer
thuus.
“Wat is hier gebeurd?” zeit ie, “Wie het ollie wat gedaon, kiender? Gillie zienn
hillemaol in de war.”
“Ach vaoder,” zegge ze, “der kwam hier net zon grote boeman vurbi-j. Dén
zag der zo lillek en naor uut. Hi-j keek met zien grote oge ien ons nes.
Den het ons zo bang gemak.”
“Zo,” zeit de vaoder, “waor is ie gebleve?”
“Boe,” zeie ze, “Hi-j is daorhen gegaon.”
“Wach mar,” zeit de vaoder, “Ik goj ’m achternao.”
Dan vliegt ie der achteraon. As tie den hoek um kump, lup daor ’n leeuw.
Mar ’t winterkoninkske is niet bang. Hi-j geet op de leeuw zien rug zitte
en begint ’m uut te schaelde: “Wat het gi-j bi-j mien huus te zuke,” zeit
ie, “en mien kleintjes bang te make?!”
De
leeuw trek zich der niks van aon en lup gewoon deur.
Dan geet ie nog veul harder te keer, ’t kleine
opscheppertje. “Gi-j het daor niks te make, zeg ik ow! En as gi-j nog ’s terugkom,”
zeit ie, “dan zul gi-j wel ’s zie:n! Ik doe ’t niet graag,” zeit ie, en daorbi-j
stekt ie zien ene peutje op, “mar dan schup ik ow ien de rug!”
Dan vliegt
ie wer naor zien nes.
“Zo kiender,” zeit ie, “Dén he’k dat afgeleerd. Den kump niet wer terug.”
Frontpage
[Dutch
Spelling] 