Please click here to leave an anniversary message (in any language you choose). You do not need to be a member of Lowlands-L to do so. In fact, we would be more than thrilled to receive messages from anyone. Click here to read what others have written so far.
What’s with this “Wren” thing?
The oldest extant version of the fable
we
are presenting here appeared in 1913 in the first volume of a two-volume anthology
of Low
Saxon folktales (Plattdeutsche
Volksmärchen “Low German Folktales”)
collected by Wilhelm Wisser (1843–1935). Read
more ...
t Was ain van de schierste zummers sinds joaren. n Steltje keudeldoemkes haren heur nust baauwd in de woagenschure stoef achter de baanderdeure. Op n dag sluigen baaide ollen de vleugels uut. Ze wollen veur de jongen wat te bikseln hoalen en luiten doarom de lutjen hailendaal allind achter.
n Zetje loater kwam t mannechie weerom. „Wat
is hier wel nait gebeurd,” zee e, „wel het joe wat aandoan, kinder. Joe binnen
ja glad uut stuur.”
„Ach, pabbe,” zeden ze, „hier kwam net n grode boesjeude veurbie. Dij zag
der zo mies en maal uut! Dij gloop zo mor mit zien grode glìnne ogen in ons
nust. Doar binnen wie zo baange van worden!”
„Zo,” zee de voader, „woar is e bleven?”
„Nou,” zeden ze, „hai is doarhìn goan.”
„Wacht mor,” zee d’ olle, „k goa achter hom aan. Stil mor, hor. Ik zal hom
wel kriegen.”
Hai vloog der achter aan. Dou e d’ hörn om kwam, luip doar de laiwe.
Mor
t keudeldoemke was nait baange. Hij streek dele op de rogge van de laiwe
en begon op hom te
raggen. „Wat hest doe bie mien huus te zuiken,” zee e, „en wat mekaaiert
die wel om mien kinder zo baange te moaken?”
De laiwe trok zok der niks van aan en luip gewoon deur.
Dou wuir t lutje
keudeldoemke nog vergrelder. „Doe hest doar niks te zuiken, zeg ik die! En
ast nog ain moal
weerom komst, din zolst ais wat zain. Ik dou t nait geern,” zee e en tol
doarbie zien aine pode op, „mor din trap ik die zo dien rogge in nkander!”
Dou vloog e weerom noar zien nust.
„Zo kinder,” zee e, „dij heb k goud tamtaaierd. k Heb hom t even schier
ofleerd.
Dij komt nooit weerom.”