Lowlands-L Anniversary Celebration

Frontpage
The Project

Language lists
Languages
Talen
Sprachen
Sprog
Lenguajes
Linguagens
Langues
Языки
Bahasa-bahasa
语言,方言,士话
語言,方言,士話
言語と方言
Languages A–Z
Language Groups
Audio Files
Language information
Wish list

About Lowlands
Beginnings
Reflections
Meet Lowlanders!
Project Team
Contact
Site map
Offline Resources
Gallery
History
Traditions
The Crypt
Travels
Language Tips
Members’ Links
Facebook
Lowlands Shops
  · Canada
  · Deutschland
  · France
  · 日本 Japan
  · United Kingdom
  · United States
Recommended now!

What's new?

Guests...
Please click here to leave an anniversary message (in any language you choose). You do not need to be a member of Lowlands-L to do so. In fact, we would be more than thrilled to receive messages from anyone.
Click here to read what others have written so far.

About the story
What’s with this “Wren” thing?
   The oldest extant version of the fable we are presenting here appeared in 1913 in the first volume of a two-volume anthology of Low Saxon folktales (Plattdeutsche Volksmärchen “Low German Folktales”) collected by Wilhelm Wisser (1843–1935). Read more ...

Tagalog ng Maynila (Baybayin Script)
Tagalog ng Maynila

Manila Tagalog



Listen?

Do you wish you could hear this? Click here to find out more!

 

 

Translator: Dante Ferry • Featured Guest Contributor

Location: Manila (The Philippines)

Language information: [Click]Click here for different versions. >



Click here for different versions. >[Modern Spelling] [Baybayin Script]   

Ang Pipit

Portrait of Dante FerryNoon, may namumugad na mayang pipit sa isang garahe. Kapwa nang nakalipad ang mga magulang na ibon – upang ikuha ng makakain ang kanilang mga inakay – kaya naiwang nag-iisa ang mga ito.

’Di nagtagal, umuwi ang amang pipit.

“Ano’ng nangyari rito?” anya. “Sino’ng nanakit sa inyo, mga anak? Takot na takot kayong lahat!”

“Naku, Tatay”, anila, “may dumating na maligno ngayon-ngayon lang. Mukha siyang napakabangis at kahindik-hindik! Pinanlisikan niya ng kanyang malalaking mata ang ating pugad. Takot na takot kami!”

“A, ganoon”, ani Amang Pipit, “saan siya nagtungo?”

“Doon po sa banda roon siya nagpunta”, anila.

“Tekayo!” ani Amang Pipit, “Susundan ko siya. Huwag na kayong mag-alala, mga anak. Lagot siya sa akin.” At lumipad na siya upang sundan ang maligno. Sa may pagliko, ’yung liyon pala ang naglalakad doon.

Hindi iyon ikinatakot ng pipit. Dumapo siya sa likod ng liyon at nagsimulang pagalitan ito. “Ano’ng pakialam mong magpunta sa bahay ko”, aniya, “at tinakot mo pa ang mga anak ko?”

Hindi siya pinansin ng liyon at nagpatuloy sa kanyang paglalakad.

Ikinainis ito ng daldalerong pipit at lalong siyang tinalakan. “Sinasabi ko lang sa iyo, wala kang karapatang pumunta roon! At kapag bumalik ka pa”, aniya, “makikita mo! Talagang ayokong gawin ito”, sabi niya at may kasama pang pagtaas ng isang binti, “nguni’t babalian kita ng gulugod sa pamamagitan ng paa ko sa isang saglit lamang!”

At lumipad na nga siyang papauwi sa kanyang pugad.

“O, hayan, mga anak”, aniya, “tinuruan ko na siya ng liksyon. Hinding-hindi na siya babalik.”



© 2011, Lowlands-L · ISSN 189-5582 · LCSN 96-4226 · All international rights reserved.
Lowlands-L Online Shops: Canada · Deutschland · France · 日本 · UK · USA