Please click here to leave an anniversary message (in any language you choose). You do not need to be a member of Lowlands-L to do so. In fact, we would be more than thrilled to receive messages from anyone. Click here to read what others have written so far.
What’s with this “Wren” thing?
The oldest extant version of the fable
we
are presenting here appeared in 1913 in the first volume of a two-volume anthology
of Low
Saxon folktales (Plattdeutsche
Volksmärchen “Low German Folktales”)
collected by Wilhelm Wisser (1843–1935). Read
more ...
’t Tünekrüpertjen hatt sien Ness in de Schüre ebout. Op een Kehr waenen de Ouers
allebäi üüt’evlögen – se wollen wat te eten vör der Jongen halen – en löten
de Kläintjes helemale allinnig achter.
Na een Schoffjen kümp de Vaar weer t’hüüs.
„Wat is hier geböört?“ seeg e, „We heff jülen wat edaan, Kienders? Jülen
bin helemale in de Wiere!“
„Ach, Va,“ segen se, „der quamm hier nett so ’n grote Bumann vörbi. Hej
sagg der so hellig en eng üüt! Hej keek mit sien grote Ogen in ons Ness. Dat
heff ons so bange emaek!“
„So,“ seeg de Vaar, „Waar is e hinne’egahn?“
„Nuun,“ segen se, „hej güng dee Kante üüt.“
„Wach mar!“ seeg de Vaar, „ik gah hüm achterna. Stille mar, Kienders!
Ik griepe hüm we’ in de Kladden.“
Dann flieg e der achteran.
As e de Huuk ümmekümp, loop daar een Leeu.
Mar ’t Tünekrüpertjen is neet bange. Hej geht op de Leeu sien Rogge sitten
en beginnt op hüm te schellen: „Wat he’ j’ bi mien Huus te söken,“ seeg e,
„en mien Kienders bange te maeken?!“
De Leeu treck sien Äigen der nix van an en loop vördae.
Dann geht e noch vööl arger tekehr, ’t kläine Opdondertjen: „Je hemmen
der nix te söken, höör je m’n! En a’ j’ noch es weerümmekumen,“ seeg e, „dann
su’ j’ we’ es siehn! Ik do ’t neet grege,“ en daarbi tillt e sien ene Poot
op, „mar dann trapp ik ju so de Rogge in!“
En dann flieg e weerümme naar sien Ness.
„So, Kienders,“ seeg e, „dat he’ ’k hüm we’ of-elehrt. Dee kümp hier
neet weer.“
Frontpage
[German Spelling] 