Please click here to leave an anniversary message (in any language you choose). You do not need to be a member of Lowlands-L to do so. In fact, we would be more than thrilled to receive messages from anyone. Click here to read what others have written so far.
What’s with this “Wren” thing?
The oldest extant version of the fable
we
are presenting here appeared in 1913 in the first volume of a two-volume anthology
of Low
Saxon folktales (Plattdeutsche
Volksmärchen “Low German Folktales”)
collected by Wilhelm Wisser (1843–1935). Read
more ...
This Esperanto translation is
primarily based on the English versions. Please click here for an Esperanto translation based on the Japanese version, and click here for another English-based version.
La parvolo havis sian neston en la angulo de la fojnejo. Unutaga, la gepatroj
flugis disde la nesto, ĉar ili volis trovi io manĝi por siaj infanoj kaj forlasis
ilin la tuton sole.
Post kelke da tempo, Patro Parvolo revenis al la nesto.
“Kio fariĝis ĉi tie?!” li diras. “Kiu vin lezis, infanoj. Vi ŝajnas kvazaŭ
vi havis timegon teruran!”
“Oh, Paĉjo,” ili diris, “ia bestaĉo gigenta venis ĉi tien ĝuste post malmultaj
minutoj. Li estis tre timinda! Li rigardis fiske en nia nesto kaj havis vere
gigantajn okulojn kaj nin tre fortimigis!”
“Jes, vidas,” diras Patro Parvolo, “kien li iris?”
“Nu,” ili diris, “li venis tien – en la arbaron.”
“Ĝisatendu ĉi tie!” Diris Patro Parvolo, “Lin trovos. Ne zorgu, infanoj!
Lernigo al lin lecionon!” Post li finis dirinta, komenciĝis flugi ekde lia
nesto.
Flugis pli malproksime en la arbaron, post tio ĉirkaŭ kurbon, kaj post
malgranda tempo ekvidis leonon.
Sed parvolo ne havas timo. Albordiĝas sur la flanko de la leono kaj komenciĝas
lin mallaŭdi. “Ĉi kio afero vi havas veni al mia domo,” li diras,”kaj fortimigi
miajn infanojn!?”
La leono ne dediĉas atenton al la birdo kaj kontinuas promenadi.
Tio igas la malgranda laŭtbuŝo eĉ pli freneza ol antaŭe kaj li komenciĝas
vere mallaŭdi la leonon eĉ pli severa ol antaŭe. “Nu, vi aŭskultu al mi – ne
havas ian ajn aferon al mia domo kio ajn! Kaj se vi iam aŭdacas reveni,” li
diras, “Vere, do vidos – ne deziras ĝin fari,” li diras kaj komenciĝas levi
unu da siajn gambojn, “sed detruos vian flankon kun mia gambo en sekundo!”
Post tiun diris, revenis senpere al sia nesto.
“Bone, miaj infanoj,” li diras, lernigis al tiu abomeninda leono bonan
lecionon. Ne li aŭdacos reveni.”
Frontpage
La parvolo havis sian neston en la angulo de la fojnejo. Unutaga, la gepatroj
flugis disde la nesto, ĉar ili volis trovi io manĝi por siaj infanoj kaj forlasis
ilin la tuton sole.