Please click here to leave an anniversary message (in any language you choose). You do not need to be a member of Lowlands-L to do so. In fact, we would be more than thrilled to receive messages from anyone. Click here to read what others have written so far.
What’s with this “Wren” thing?
The oldest extant version of the fable
we
are presenting here appeared in 1913 in the first volume of a two-volume anthology
of Low
Saxon folktales (Plattdeutsche
Volksmärchen “Low German Folktales”)
collected by Wilhelm Wisser (1843–1935). Read
more ...
Crimean
Turkic (Crimean Tatar)
Listen to
this translation narrated with native pronunciation:
Vaktın birevunde şalıkuşunun cuvası damın bır koşesinde eken. Bır kun anne men
ata şalıkuşu ballarına aş toplamaga uşup ketip kışkene ballarnı öz başlarına
taşlaganlar.
Taa sora ata şalıkuşu üvge kaytıp kelgende, “Ne boldu mında şu? Sizge kım zarar
berdi, ballar? Bek korkkasınız da” dep aytkan.
“Demek olay!” degen ata şalıkuşu, “Kayda kettı şimdı?”
“Anau anyaka agaşlarka kettı.”
“Sız bi yerde bekleniz” dep aytkan ata şalıkuşu, “men artından ketemen.
Ende merak etmeniz, ballar! Onu tutacakman.” degen son uşup canavarnın izine
tüşken.
Agaşlarga barıp colun aylangan cerge kelkende cürgen aslannı korgen.
Ama eş korkmagan. Aslanın üstüne konup kokurgen. “Neşın menım üvüme kelıp
ballarım korkuttun?!”
Aslan tuymazdan kelıp cürebergen.
Mınau şalıkuşunu taa da bır kızdırgan. “Anyakta eş bır işin yok edı. Saa
aytaman, bır taa kaytıp kelsen o vakıt korursun kunun. Mınaunu eş yasamak istemeymen
ama” dep bir ayagını avaya kaldırıp, “belini ayagımman kırakoyarman.”