Please click here to leave an anniversary message (in any language you choose). You do not need to be a member of Lowlands-L to do so. In fact, we would be more than thrilled to receive messages from anyone. Click here to read what others have written so far.
What’s with this “Wren” thing?
The oldest extant version of the fable
we
are presenting here appeared in 1913 in the first volume of a two-volume anthology
of Low
Saxon folktales (Plattdeutsche
Volksmärchen “Low German Folktales”)
collected by Wilhelm Wisser (1843–1935). Read
more ...
Crimean Turkic (Crimean Tatar)
Listen to
this translation narrated with native pronunciation:
Вакътынъ биревунде шалыкъушунунъ джувасы дамынъ быр кошесиньде экен. Быр кунь
анне мен ата шалыкъушу балларына аш топламагъа ушуп кетип къышкене балларны
озь башларына ташлагъанлар.
Таа сора ата шалыкъушу ювге къайтып кельгенде, “Не болду мында шу? Сизге къым
зарар берди, баллар? Бек къоркъкъасынъыз да” деп айткъан.
“Ай, ата” дегенлер, “быраз эввель балабан быр джанавар кельды. Бек йаман
коруне эды! Козльерины акъыйтып джувамызкъа къарады. Быз де бек къоркътукъ.”
“Демек олай!” деген ата шалыкъушу, “КЪайда кетты шимды?”
“Анау анйакъа агъашларкъа кетты.”
“Сыз би йерде бекльенъиз” деп айткъан ата шалыкъушу, “мен артындан кетемен.
Энде меракъ этменъиз, баллар, ону тутаджакъман.” деген сонъ ушуп джанаварнынъ
изине тюшкен.
Агъашларгъа барып джолунъ айлангъан джерге келькенде джюрген асланны корген.