Please click here to leave an anniversary message (in any language you choose). You do not need to be a member of Lowlands-L to do so. In fact, we would be more than thrilled to receive messages from anyone. Click here to read what others have written so far.
What’s with this “Wren” thing?
The oldest extant version of the fable
we
are presenting here appeared in 1913 in the first volume of a two-volume anthology
of Low
Saxon folktales (Plattdeutsche
Volksmärchen “Low German Folktales”)
collected by Wilhelm Wisser (1843–1935). Read
more ...
Language information: Westphalian Low Saxon is one of the varieties of the Low Saxon language, spoken
in the German region of Westfalen (Westphalia). Some of the dialects on the
Netherlands side of the border in that region might be classified Westphalian. [Click here for more.]
Däi Niätelküanig hät sien Nest inne Schüürn hat. Nu sind däi Aulen bäide ens uutfloagen wian – säi hät füar iär Jungen wat tou iäten halen wolt – un hät däi Lütken gans alläine loten.
Noa’n Tiet kümp däi Aule wiär tou Huus.
„Wat is hiär passeert?“, seggt häi,
„Wäi hät juu wat doun, Kinner? Jie sint jo gans bange!“
„Och, Vaar“, segget se, „hiär kam just so’n laigen Kearl füarbie. Däi soag so baise un grieslik uut! Däi glupe met siene grauten Augens in use Nest harin. Do hät wie us verfärd.“
„Sau“, seggt däi Aule, „Woa is häi denn afbliäben?“
„Jo“, segget se, „häi is
do
harümmegoan.“
„Töüf män!“, siä däi Aule. „Dän wil ik noa – siet jie män stille – dän wil’k kriegen.“ Do flücht häi em noa.
Os häi ümme däi Ekke kümp, do is däi Löwe dat, däi gäit do langs.
Däi Niätelküanig is owwer nich bange. Häi sett sik uppen Rüggen vannen Löwen dal un fängt an tou schennen. „Wat häs du bi mien’n Huus tou doun?“, seggt häi, „un miene lütken Kinner tou verfärn?“
Däi Löwe käiert sik do gor nich dran un gäit widder.
Do schennt dat drieste Kearlken noa vel duller. „Du häs do gor niks verloaren, wil’k die män seggen. Un kümms du wiär“, seggt häi, „denn sas’ du moal säin! Ik mag et män nich doun“, seggt häi – un domet büart häi toulest sien Bäin – „süss poaske ik die foarts dän Rüggen in!“