“City Frisian” of Ljouwert/Leeuwarden
(Dutch on Wast Frisian Substrata)

Listen to this translation narrated with native pronunciation:

[Download mp3]

Translators: Rienk, Edzer Gerben (Herman) & Andrys Onsman

Narrator: Rienk Onsman

Location: Ljouwert/Leeuwarden (the Netherlands)

Facilitator: Andrys Onsman, Melbourne (Australia), originally Ljouwert/Leeuwarden (the Netherlands)

Language information: [Click]

Ut winterkoninkje

Ut winterkoninkje had sien nest in ’e wagenskuur. Op un keer floogen de beide ouwes uut. Se wuuden wat te eten halen foor hun jonges en se moesten um dan wel alleenig laten in ’t nest.

Na ’n tiedsje komt ut fader-koninkje weer thuus.

“Wat is hier gebeurt”? seit ie. “Wat binne jimme heel en dal overstuur, kienders. Wie het jum wat deen?”

“Aa, pappe”, seiden se. “Ur kwam hier un verskrikkelik beest langs. Ut was heel lilk en ut had groote koeie ogen en ut kiekte us su kwaad an. We wudden ’r skietens benauwd fan.”

“Nou”, seit de fader. “Welke kant ging ie uut?”

“Nou”, seiden de kienders. “Ut ging die kant uut.”

“Blief hier maar us”, sei de vader. “Ik gaan achter um aan. Houw maar op met dat skriemen; ik krij um wel te pakken.” En dan vliegt ie ur achteran.

As ie rond un bocht komt, siet ie un grote leeuw lopen. Ut winterkoninkje is niet bang en daalt meteen op de leeuw sien rug. Hij skelt ut grote beest de bealch fol. “Wat mutte jou bij mien huus en mien kienders de stuupen op ut lief te jagen?”

Maar de leeuw trekt um er niks van aan. Die slentert gewoon deur.

“Godver!” seit ut fogeltsje en gaat noch hadder tekeer. “Dou hast er niks te soeken, sei ik. En ast ut nogguns un keer flikst”, seit ie, en hij tilt sien klein pootsje dreigend hoog in ’e lucht, “dan bist noch niet jarig. Ik doen ut niet graag, mar as ut mut dan stompt ik die su de rug in.”

En dan fliegt ie terug naar sien nest.

“Sieso, kienders, houw maar op met ut guulen”, seit ut fogeltje as ie trug is. “Ik hew um an sien vestand bracht om ut niet weer te flikken. Jum hoeve niet meer bang te wesen: dat kring is fut en komt nooit weer teruch.”