Please click here to leave an anniversary message (in any language you choose). You do not need to be a member of Lowlands-L to do so. In fact, we would be more than thrilled to receive messages from anyone. Click here to read what others have written so far.
What’s with this “Wren” thing?
The oldest extant version of the fable
we
are presenting here appeared in 1913 in the first volume of a two-volume anthology
of Low
Saxon folktales (Plattdeutsche
Volksmärchen “Low German Folktales”)
collected by Wilhelm Wisser (1843–1935). Read
more ...
I cirincë haryanë haustarya i celvamardo vincassë. Lussë i anyárë aiwi yúyo eteviller – mernentë netë nat matien nessantain, ar te-amber aqua eressië.
Apa lúmë, Atar Cirincë entullë mardenna i haustanna.
“Mana martanë sinomë?” quetis. “Man le-malanë,
híni? Illi mici le séyar ve nellë aqua ruhtainë!”
“Ai, Atto,” quententë, “alta ulundo tullë ara
sinomë er mancë lúli yá. Nes anwavë ruhtala. Yétanes mir haustalvanna ar haryanë
anwavë altë hendu ar anwavë
me-ruhtanë olcavë!”
“Ná, hanyan,” Atar Cirincë quetë. “Manna lendes?”
“Mai,” quententë, “lendes entanna – undu entassë i tauressen.”
“Á lemya sinomë!” Atar Cirincë quentë. “Inyë
se-hilyuva. Sí ávallë rucë, híni, inyë se-netuva.” Apa quetië sin villes haustaryallo.
Sië villes lil núravë mir i tauri, san lendes
han querië, ar apa lúmë hirnes rá. Mal i cirincë aqua úmë ruhtaina.
Sin er carë i pitya naityando lil verca, ar
sí anwavë naityas i rá lil vercavë lá epë.
“Sí alyë lasta, aqua lá ná elyen tulië entanna!
Ar ai veryalyë entulë,” quetis, “san cenuvaly – uin merë caritas,” quetis, ar orta er mici telcoryat, “mal
racuvan pontilya telconyanen lú eryassë!”
Apa quetië sin nanvilles haustaryanna.
“Sië, híni,” quetis, “saitanen yelwa rá tana
mai. Úvas oi verya entulë sinomenna.”