Please click here to leave an anniversary message (in any language you choose). You do not need to be a member of Lowlands-L to do so. In fact, we would be more than thrilled to receive messages from anyone. Click here to read what others have written so far.
What’s with this “Wren” thing?
The oldest extant version of the fable
we
are presenting here appeared in 1913 in the first volume of a two-volume anthology
of Low
Saxon folktales (Plattdeutsche
Volksmärchen “Low German Folktales”)
collected by Wilhelm Wisser (1843–1935). Read
more ...
Mäkelnborger
Platt
Mecklenburg
Low Saxon
Listen to
this translation narrated with native pronunciation:
Language information: Mecklenburg Low Saxon, belongs to the northeastern dialect group to which also
the dialects of Pomerania belong. Like all Eastern Low Saxon dialects, it has
a West Slavonic substrate or at least West Slavonic influences. However, Slavonic
traces are not as strong in the dialects of Mecklenburg and Western Pomerania
as they are in some dialects farther south and east, and, like this one of
Schwerin, they are mutually rather well intelligible with most North Saxon
dialects.
[Click here for more.]
De
Nettelkönig hett sien Nest in’t Wagenschur hatt. Nu sünd de Ollen allbeid mal
utflagen wäst. Sei hemm’ för ehr Jungen wat tau läben halen wullt un
hemm’ de Lütten so reigenweg allein laten.
Nah ’ne Tietlang kümmt de Oll wedder nah Hus.
„Wat is hier mallürt?“ secht hei. „Wecker hett jug wat daan, Kinner? Ji sünd je bannig verbaast.“
„Ach, Vadder“, secht sei, „hier keem upstunds so’n groten Bulemann vörbi. De
seech so bös un grugelich ut. Hei glupte mit sien groten Ogen nah uns’ Nest rinner.
Dor hemm’ wi uns so verfiert.“
„So“, secht de Oll, „wo is hei denn afbläben?“
„Ja“, secht sei, „hei is dor rümmer gahn.“
„Täuf“,
secht de Oll, „denn’ will ik nah. Wääst ji man still, Kinner! Denn’ will ik
woll kriegen.“ Dormit flücht hei em nah.
As hei üm de Eck kümmt, dor is dat de Löw, de geiht dor henlang.
De Nettelkönig is oewer nich bang’. Hei geiht sitten up denn’ Löw sien’n Rügg
un fangt dat Schimpen an. „Wat hest du bi mien Hus tau daun“, secht hei, „un
mien lütten Kinner so tau verfieren?“
De Löw scheert sick dor gar nich an un geiht sien’n Wech.
Dunn ward hei as verdull schimpen, de lütt Kroetsack. „Du hest dor gor nicks
verlurn, will’k di man seggen! Un kümmst du wedder“, secht hei, „denn sast oewer
mal seihn! Ik mach ’t man nich daun“, secht hei, un dormit bört hei sien ein
Bein in ’n Enn, „süss peer ik di fuurts denn’ Rügg in!“
Dor up flücht hei wedder trüüch nah sien Nest. „So, Kinner“, secht hei, „Denn heff ik dat afwennt. De kümmt nich wedder.“
Frontpage
Translation and Narration: 
[German
Spelling] 
De
Nettelkönig hett sien Nest in’t Wagenschur hatt. Nu sünd de Ollen allbeid mal
utflagen wäst. Sei hemm’ för ehr Jungen wat tau läben halen wullt un
hemm’ de Lütten so reigenweg allein laten.
„Täuf“,
secht de Oll, „denn’ will ik nah. Wääst ji man still, Kinner! Denn’ will ik
woll kriegen.“ Dormit flücht hei em nah.