Please click here to leave an anniversary message (in any language you choose). You do not need to be a member of Lowlands-L to do so. In fact, we would be more than thrilled to receive messages from anyone. Click here to read what others have written so far.
What’s with this “Wren” thing?
The oldest extant version of the fable
we
are presenting here appeared in 1913 in the first volume of a two-volume anthology
of Low
Saxon folktales (Plattdeutsche
Volksmärchen “Low German Folktales”)
collected by Wilhelm Wisser (1843–1935). Read
more ...
Kuuks
(Küüks) Cleves Franconian of Kuuk/Cuijk, Netherlands
Listen to
this translation narrated with native pronunciation:
’t Winterkünningske hai sien Nesjen in ’t Karres’chopp. Op ’ne chuië Kehr waore
d’ Oulüî bèäj ütcheflooche – se woon wa te eäte haole för hüllie Jong’n – en
liäte de Kliän helemool alleennig âchter.
Nao ’n Tiedje kümmt ’t Winterkünningmenneke weer t’ Hüüs.
„Wá ’s d’r hier chebœrt?” set ie. „Wie het ollie wa chedaon, Kiendjes?
Chüllie sieht helemool van Streek!”
„Och, Vád,” seche se, „d’r quâm hier kreck sò ’ne chroëte Buhkeel vörbeej.
Die sâg ’r sò bœs en quoi üt! Die bliekte mi’ sien chrote Döpp in onse Näst.
Dè het ons sò bang chemackt!”
Mar ’t Winterkünningske is nie bang. Hej striekt ner op de Löw siene Rüch
en bechinnt op ’m te s’chelle. „Wa hedde chej bej mien Hüüs te süke,” set ie,
„en mien Kiendjes bang te maoke?!”
De Löw treckt sien Eche d’r cheen Barst van án en löppt chewoëhn dör.
Dann chüt ie noch vüll harder tekeëhr, ’t kliän Opdonderke. „Che het daor
chaar nix te maoke, sech ik u! En as che noch ’s trüchkommt,” set ie, „dann
sülde ’s wa’ beleäve! Ik dui ’t niet cher” set ie, en daorbej tilt ie sien
eëne Pœtje op, „mar dann trapp ik u so oue Rüch in mekaor!”
Daorop fliächt ie wer trüch nor siene Näst.
„So, Kiender,” set ie, „ d’n dieje he’ ’k dè well afgeleëhrt. Die kümmt
noit mehr trüch.”