Please click here to leave an anniversary message (in any language you choose). You do not need to be a member of Lowlands-L to do so. In fact, we would be more than thrilled to receive messages from anyone. Click here to read what others have written so far.
What’s with this “Wren” thing?
The oldest extant version of the fable
we
are presenting here appeared in 1913 in the first volume of a two-volume anthology
of Low
Saxon folktales (Plattdeutsche
Volksmärchen “Low German Folktales”)
collected by Wilhelm Wisser (1843–1935). Read
more ...
O carrizo adoitaba face-lo seu niño no garaxe. Un día os paxaros maiores saíran
do niño – querían conseguir algo de comer para as súas crías – deixando ós
pequenos completamente sós.
Un pouco máis tarde, o Pai Carrizo volve a casa.
“¿Qué pasou aquí?” dí. “¿Quén vos fixo mal, fillos? ¡Estades aterrados!”
“¡Oh papá!”, dín, “o gran coco acaba de vir. ¡Parecía tan feroz e terrible!
Fitou o noso niño cos seus grandes ollos. ¡Iso asustounos moito!”
“Xa vexo,” dixo o Pai Carrizo, “¿a donde marchou?”
“Ben,” dixeron, “baixou en esa dirección”
“¡Esperade aquí!”, dixo o Pai Carrizo, “perseguireino. Non vos preocupedes
máis filliños. ¡Collereino!” Entón marchou voando na súa búsqueda.
Cando dobla a esquina, é a un león a quen ve camiñando por alí.
Pero o carrizo non estaba asustado. Pousouse sobre o lombo do león e comenzou
a berrarlle. “¿Qué facías vixiando a miña casa,” dí, “e asustando ós meus fillos?”
O león non lle presta atención e sigue camiñando.
Isto fai que o pequeno bérrelle máis furiosamente. “¡Non tes nada que
facer aquí, dígoche! E se volves,” dí, “ben, entón saberás o que é bo! ¡Non
quero facelo,” dí levantando por fin unha das suas patas, “pero rompereiche
o lombo coa miña pata en un segundo!”
Despois disto volve voando ó seu niño.
“Xa está, fillos,” dí, “dinlle unha boa lección. Non volverá nunca máis.”
Frontpage
