Ein niederdeutsches Gedicht · A Low Saxon (Low German) Poem
Für seinen verstorbenen Bruder · For his late brother
Klaus Groth, Quickborn, 1856 · English:
Reinhard F. Hahn
Song
Excerpt: Hannes Wader · Plattdeutsche Lieder
Version
mit normalisierter Schreibweise · Version with normalized spelling
Bitte
den Cursor (Mauszeiger) für Vokabelhilfe auf schattierte Wörter legen.
Hesä mi so vääl,
un ik sä em
keen Woord,
Un all wat ik sä, weer:
Jehann, ik mutt foort!
He told me so much,
and I said nothing. No.
And all that I said was
“Jehann, I must go!”
Hesä mi
vun Leev
un vun Himmel
un Eerd’, Hesä mi
vun allens –
ik wäät ’t
ni’ maal mehr!
He told me of love,
things above and below.
He told me of so much ...
I no longer know.
Hesä mi
so vääl,
un ik säem keen
Woord,
Un all wat ik sä,
weer:
Jehann, ik mutt foort!
He told me so much,
and I said nothing. No.
And all that I said was |
“Jehann, I must go!”
Heheel mi
de Hann’n,
un hebä mi
so dull,
Ik schullem doch
guud wään,
un ob ik ni wull?
He kept holding my hands,
and he pleaded a lot,
And he asked that I love him,
and would I or not.
Ik
weer je ni böös’,
awer sä doch
keen Woord,
Un all wat ik sä, weer:
Jehann, ik mutt foort!
No, I wasn’t annoyed,
but I said nothing. No.
And all that I said was
“Jehann, I must go!”
Nu sitt ik un denk,
un denk jümmer
deran, Mi düch, ik mussseggthebb’n: Wa’ geern,
mi’ Jehann!
Here I’m sitting and thinking
and think day by day
What I should have said was
“Jehann, sure, I’ll stay.”
Un
doch, kummt dat wedder,
so segg ik keen Wort,
Un hollthe mi, segg ik:
Jehann, ik mutt foort!
Yet, could I go back
I would say nothing. No.
If he clung to me I’d say,
“Jehann, I must go!”
