De Snee ut’n Häben
kummt äben, alläben
in Grimmelgewimmel
hendaal ut’n Himmel,
hendaal ut de Wulken
as Duben, as Swulken,
as Feddern, as Duun
op de Hüüs’, op’n Tuun,
as Duun un as Feddern:

Fru Meddern! Fru Meddern!
Herinner! Kruup ünner
un roop alle Kinner!
De Höhner, de Küken!
Schüllt kamen, schüllt kieken!
Schüllt kieken un sehn,
de groten, de kleen’n,
alläben, alläben
den Snee ut’n Häben.