De Snee ut’n Heben
kummt eben, alleben
in Grimmelgewimmel
hendal ut’n Himmel,
hendal ut de Wulken
as Duben, as Swulken,
as Feddern, as Duun
op de Hüüs, op’n Tuun,
as Duun un as Feddern:

Fru Meddern! Fru Meddern!
Herinner! Kruup ünner
un roop alle Kinner!
De Höhner, de Küken!
Schüllt kamen, schüllt kieken!
Schüllt kieken un sehn,
de groten, de kleen’n,
alleben, alleben
den Snee ut’n Heben.