|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| Please
let your cursor hover over a title link to
reveal the English title. |
|
|
| · |
|
| · |
|
| · |
|
| · |
|
| · |
|
| · |
|
| · |
|
| · |
|
| · |
|
| · |
|
| · |
|
| · |
|
| · |
|
| · |
|
| · |
|
| · |
|
| · |
|
| · |
|
| · |
|
| · |
|
| · |
|
| · |
|
| · |
|
| · |
|
| · |
|
| · |
|
| · |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
|
|
|
|
|
Mien Platz vœr
d’ Dœr
My Spot by the Door
Ein niederdeutsches Gedicht · A Low Saxon (Low German) Poem
Klaus Groth, Quickborn, 1856 · English:
Reinhard F. Hahn
Version
mit normalisierter Schreibweise
Version with normalized spelling |
Bitte den Cursor (Mauszeiger)
für Vokabelhilfe
auf
schattierte Wörter legen. |
| |
De
Weg an unsen Tuun hentlang,
Daar weer dat wunnerschöön!
Daar weer des Morns mien
eersten Gang
In’t Gras bet an’e Kneen.
|
Daar spääl ik bet to Schummern hin,
Daar geev’ dat
Steen’n un Sand;
Des Abends haal mi Obbe rin
Un harr mi
bi de Hand. |
Denn
wünsch ik mi, ik weer so groot,
Dat ik der rœwer sehg’,
Un Obbe meen,
un schütt den Hoot,
Dat keem noch vääls to fröh. |
Dat keem so wiet.
Ik heff se sehn,
De Welt dar buten vœr:
Ik wull,
se weer man half so schön,
As do mien
Platz vœr d’ Dœr. |
| |
|
|
|
|
