Melodie/Tune:
Unbekannt/Unknown

MIDI: R. F. Hahn, ©2002

Wat weenst du di de Ogen blank?
Segg an: wat deit di weh?
Is Vader krank? Is Moder krank?
Is Bruder ut to See?

»Och, nee! mit Vader hett ’t keen Nood,
Un Moder spinnt dat Flass,
Doch weer ’t em bäter, weer he dood
Un ünner’t gröne Gras.

Ja bäter leg’ he kold un still
Al ünner’n Liekensteen.
De Wind is luud, de See is wild,
– Un ik mutt ween’n un ween’n.«

Un gung de See ok noch so kruus
Un noch so arg to Kehr:
Al menni’ Schipper keem to Hus,
De lang vergäten weer.

So ween di nich de Ogen blank,
Un wisch di man de Traan’n;
’n junge Blood, ’n nieje Plank,
De ward ni’ ünnergahn.

»Un leg’ he in’e depe See,
Dat weer em wull to günn’n.
Daar höör he nix vun Angst un Weh
Un Schimp un Schann un Sünn. –

Daar kem’n Soldaten, blink un blank.
De weern so smuck to sehn.
Daar gung’n Soldaten flink un frank.
Do fung ik an to ween’n,

Un ween mi noch de Ogen ut,
Un bün so hartsbedröövt,
He weer so jung! He weer so guud!
Ik harr em Allens löövt.

He weer so jung! He weer so slank!
He sä, he kem’ so bald.
Nu höör ik al de Wäken lang,
Wa’ Loof un Blœder fallt.

Un kummt he nu un nimmermehr,
Wo schall ik eenmaal hin?
So sack ik as dat Loof na Eer
Vœr Schimp un Schann un Sünn!«