|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Please
let your cursor hover over a title link to
reveal the English title. |
|
|
· |
|
· |
|
· |
|
· |
|
· |
|
· |
|
· |
|
· |
|
· |
|
· |
|
· |
|
· |
|
· |
|
· |
|
· |
|
· |
|
· |
|
· |
|
· |
|
· |
|
· |
|
· |
|
· |
|
· |
|
· |
|
· |
|
· |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Hartleed
Sorrow
Ein niederdeutsches Gedicht · A Low Saxon (Low German) Poem
Klaus Groth, Quickborn, 1856 · English:
Reinhard F. Hahn
Melodie/Tune:
Unbekannt/Unknown
MIDI: R. F. Hahn, ©2002
|
Song Excerpt:
Hannes Wader
Plattdeutsche Lieder |
Bitte
den Cursor (Mauszeiger) für Vokabelhilfe
auf
schattierte Wörter legen. |
|
Wat
weenst du di de Ogen blank?
Segg an:
wat deit di weh?
Is Vader krank, is Moder krank?
Is Bruder ut to
See?
|
»Och
ne! mit Vader hett’ keen Noth,
Un Moder spinnt dat Flass,
Doch weert em beter,
weer he dot
Un ünnert gröne
Gras. |
Ja beter leeg he kold un
still
Al ünnern Likensteen.
De Wind is lud,
de See is wild,
– Un ik mutt weenn
un weenn.« |
Un gung de
See ok noch so krus
Un noch so arg to
Kehr:
Al menni Schipper keem to
Hus
De lang vergeten weer. |
So
ween di nich de Ogen blank,
Un wisch di man de Thran;
En junge Blot,
en nie Plank
De ward ni ünnergan. |
»Un leeg he inne depe See,
Dat weer em wul
to günn’,
Dar hör he nix
vun Angst un Weh
Un Schimp un Schann un Sünn.
– |
Dar keemn Soldaten,
blink un blank,
De weern so smuck to sehn,
Dar gungn Soldaten
flink un frank,
Do fung ik
an to ween. |
Un
ween mi noch de Ogen ut,
Un bün so hartsbedröft,
He weer
so junk, he weer so gut,
Ik harr em
Allens lövt. |
He weer
so junk, he weer so slank,
He sä, he keem so
bald,
Nu hör ik al de Weken lank,
Wa Lof un Blæder fallt. |
Un
kumt he nu un nimmermehr,
Wo schall ik
eenmal hin!
So sack ik as dat Lof na
Eer
Vær Schimp un Schann un Sünn!« |
|
|
|
|
|