KLAUS GROTH : Riemels · Gedichte · Poems
Klaus Groth - ©2002, Reinhard F. Hahn
 
 
INHOLD
INHALT
CONTENTS
 
Anfang · Start
Klaus Groth
Böker ·  Bücher ·  Books
 
Please let your cursor hover over a title link to reveal the English title.
 
· Min Modersprak
· Plattdütsch in Chicago
· Min Jehann
· He sä mi so vel
· De Mæl
· Min Platz vær Dær
· Lüttje Burdiern
· Min Anna
· Keen Graff is so breet
· Hartleed
· Verlarn
· De junge Wetfru
· Wi gungn tosam to Feld
· De Garn
· Dat Moor
· So lach doch mal!
· De Fischer
· Dat gruli Hus
· He wak
· Dat stæhnt int Moor
· Kaneeljud
· Abendfreden
· Wenn de Lurk treckt
· Dat Dörp in Snee
· De Snee
· Regenleed
· Matten Has’
 
Börn · Quellen · Sources
Kontakt · Contact
Schakels · Links
 
 

Dat gruli’ Huus
The Eerie House

Ein niederdeutsches Gedicht · A Low Saxon (Low German) Poem
Klaus Groth, Quickborn, 1856 · English: Reinhard F. Hahn

Version mit normalisierter Schreibweise · Version with normalized spelling
Bitte den Cursor (Mauszeiger) für Vokabelhilfe auf schattierte Wörter legen.

grötter · größer · larger

grötter · größer · larger

Dat süht bi Dag’ so fründli’ ut
   mit Dœr un Finstern gääl.
Des Nachts is dat ’n gruli’ Huus.
   Denn slarrt dat langs de Dääl.

It looks so welcoming by day
   with yellow frames and doors.
But it’s an eerie house by night.
   There’s shuffling across floors.

Dat slarrt op Tüffeln, Schritt för Schritt
   Dat slarrt de hin un her.
Doch wenn de Dag des Morgens graut,
   so höört man dat ni’ mehr.

There’re slippers shuffling, step by step.
   There’s shuffling on and on.
But with the new day’s morning light
   those shuffling sounds are gone.

Dat’s jüs, as gung ’n ole Fru
   un söch de ganze Nach
Un kunn ni’ finn’n un söch un söch
   bet an den hellen Dag.

It sounds like an old woman’s walk
   in search throughout the night.
It seeks and seeks but cannot find
   until the day’s first light.

Dat kummt des Abends ut de Stuv’
   un wannert langs de Dääl
Un föhlt herum bi jede Dœr,
   as wenn de Slœtel fähl.

At nightfall it moves from the lounge,
   comes crawling gingerly
And gropes about outside each door
   as though it lacked the key.

Dat funßelt an de Kœkendœr,
   dat klœtert an den Rink.
Dat kraut un grabbelt an de Bräd’
   un röhrt an Slött un Klink.

It fiddles with the kitchen door,
   it rattles and it knocks,
It claws and fumbles at the boards
   and touches knobs and locks.

Denn slurrt dat wieder an de Wand
   un raschelt in den Gang.
Denn pett dat langs de Trepp tohög’
   un trufft de Bœn hentlang.

Then it slides on along the wall—
   swish!—down the hall some more.
Then it goes climbing up the stairs
   onto the attic floor.

Daar trufft dat langsaam hin un her
   un wöhlt in Törf un Kaff,
Denn pett dat wedder na de Luuk
   un kummt de Trepp heraf.

Up there it slowly stomps about
   and rummages and tears.
Then it steps back toward the hatch
   and comes back down the stairs.

De Saaldœr hett ’n iesen Käd’.
   Daar ritt dat ganze Stunn’n.
Doch wenn de Hahn des Morgens kreiht,
   is’t jedesmaal verswunn’n.

The lounge door’s heavy iron chain
   keeps rattling, on and on.
But when at dawn the rooster crows
   the whole thing’s simply gone.


Hier klicken: [Original-Schreibweise] · Click: [Original spelling]