KLAUS GROTH : Riemels · Gedichte · Poems
Klaus Groth - ©2002, Reinhard F. Hahn
 
 
INHOLD
INHALT
CONTENTS
 
Anfang · Start
Klaus Groth
Böker ·  Bücher ·  Books
 
Please let your cursor hover over a title link to reveal the English title.
 
· Min Modersprak
· Plattdütsch in Chicago
· Min Jehann
· He sä mi so vel
· De Mæl
· Min Platz vær Dær
· Lüttje Burdiern
· Min Anna
· Keen Graff is so breet
· Hartleed
· Verlarn
· De junge Wetfru
· Wi gungn tosam to Feld
· De Garn
· Dat Moor
· So lach doch mal!
· De Fischer
· Dat gruli Hus
· He wak
· Dat stæhnt int Moor
· Kaneeljud
· Abendfreden
· Wenn de Lurk treckt
· Dat Dörp in Snee
· De Snee
· Regenleed
· Matten Has’
 
Börn · Quellen · Sources
Kontakt · Contact
Schakels · Links
 
 

Dat Dörp in Snee
Village under Snow

Ein niederdeutsches Gedicht · A Low Saxon (Low German) Poem
Klaus Groth, Quickborn, 1856 · English: Reinhard F. Hahn

 Version mit normalisierter Schreibweise
Version with normalized spelling
Bitte den Cursor (Mauszeiger) für Vokabelhilfe
auf schattierte Wörter legen.
 

Still as ünner ’n warme Dääk
liggt dat Dörp in witten Snee.
Mank de Ellern slöppt de Bääk,
ünner’n Ies de blanke See.

Wicheln staht in witte Haar,
spegelt slaapri’ all de Köpp.
All is ruhi’, kold un klaar
as de Dood, de ewi’ slöppt.

Wied, so wied de Ogen reckt,
nich ’n Läben, nich ’n Luud.
Blau na’n blauen Häben treckt
sach de Rook na’n Snee herut.

Ik much slapen, as de Boom,
sünner Weh un sünner Lust.
Doch daar treckt mi as in’n Droom
still de Rook to Huus.