KLAUS GROTH : Riemels · Gedichte · Poems
Klaus Groth - ©2002, Reinhard F. Hahn
 
 
INHOLD
INHALT
CONTENTS
 
Anfang · Start
Klaus Groth
Böker ·  Bücher ·  Books
 
Please let your cursor hover over a title link to reveal the English title.
 
· Min Modersprak
· Plattdütsch in Chicago
· Min Jehann
· He sä mi so vel
· De Mæl
· Min Platz vær Dær
· Lüttje Burdiern
· Min Anna
· Keen Graff is so breet
· Hartleed
· Verlarn
· De junge Wetfru
· Wi gungn tosam to Feld
· De Garn
· Dat Moor
· So lach doch mal!
· De Fischer
· Dat gruli Hus
· He wak
· Dat stæhnt int Moor
· Kaneeljud
· Abendfreden
· Wenn de Lurk treckt
· Dat Dörp in Snee
· De Snee
· Regenleed
· Matten Has’
 
Börn · Quellen · Sources
Kontakt · Contact
Schakels · Links
 
 

So lach doch mal!
Come on now! Laugh!

Ein niederdeutsches Gedicht · A Low Saxon (Low German) Poem
Klaus Groth, Quickborn, 1856 · English: Reinhard F. Hahn

Version mit normalisierter Schreibweise
Version with normalized spelling 
Bitte den Cursor (Mauszeiger) für Vokabelhilfe
auf schattierte Wörter legen.
 

Nu maak mi nich dat Hart so buck!
Un lach doch maal, un freih di maal!
An Häben singt de Lurken smuck,
In’t Holt de Nachtigal.

Wat sühst du deep in’t Abendroth?
Dat Gras is gröön, un Blöm’n de Füll!
De Vageln singt ut Œvermood,
Un du büst bleek un still.