Schöön Anna stunn vœr Stratendœr,
vœr Stratendœr.
De Fischer gung vœrbi.
»Schöön Anna, knüttst du blaue Strümp?
De blauen Strümp,
De knüttst du wull fœr mi?«

Fair Anna standing by the door,
Yes, by the door,
The fisher she did see.
“Fair Anna, knitting nice blue socks?
Those nice blue socks ...
Might they be meant for me?”

»De Strümp, de kriggt mien Broder an,
Mien Broder an,
Wull op de blaue See.
Du maakst je sülm dien Nett so groot,
Dien Nett so groot,
Un Strümp bet an’e Knee.«

“My brother will wear these blue socks,
Yes, these blue socks,
Upon the deep, blue seas.
You make your large nets all yourself,
All by yourself,
And socks up to your knees.”

»Mien Nett, dat maak ik groot un wied,
So groot un wied,
Man fœr de dumme Stœr.
Du knüttst dien Strümp so fien un dicht,
So fien un dicht,
Daar geiht keen Seel hendœr.

“I do make my nets large and wide,
So large and wide,
Just for the sturgeon stout.
You knit your socks so fine and tight,
So fine and tight,
No soul gets in or out.

Schöön Anna, knüttst du fiene Strümp,
So’n fiene Strümp,
Un knüttst du se so blau,
Daar fangst du all de Fischers mit,
De Fischers mit,
Un weern se noch so slau.«

Fair Anna, you knit such fine socks,
Such nice, fine socks!
And with blue socks,” said he,
“You capture all the fishermen,
All fishermen,
Ne’er mind how smart they be.”