Dar weer en lüttje Burdiern,
De muss na Melken gan,
De harr en breden Strohhot,
Doch Strümp harr se nich an.
   Wa kannst du lüttje Burdiern
   Alleen na Melken gan?

Se harr en lichten Strohhot,
Se harr en sware Drach,
Doch wenn se hin na Melken gung,
So gung se hin un lach,
   O du lüttje Burdiern,
   Wat hest du’n sware Drach!

Du büst je as en Weps so dünn,
Du büst je rein so zart,
Du hest je nog to dregen
Al an din egen Haar.
   O du lüttje Burdiern,
   Du driggst je gar to swar!

Kumm mit, ik will din Drach nehm,
Un hal de Köh nan Sleet,
Un wenn der scharpe Steen kamt,
So fat di anne Ked!
   Ja, du lüttje Burdiern,
   So fat di anne Ked.

O ja, du lüttje Burdiern,
So fat man seker an.
Ik kunn di geern noch mitnehm
Un dregn di op de Hann’,
   Un weern der nix as Steen in Weg,
   Ik drog di op de Hann’.