Westwarts kieken Daam
vun Tomás Ó Cárthaigh
Vun’t irsche
Gäälsch ’t Hoogdüütsche œverdragen vun Reinhard F. Hahn
un
ut dat Hoogdüütsche œverdragen
vun Hannelore Hinz
[Deutsch] [English] [Gàidhlig]
üst oewer de See ehr Utkiek,
man liekers kein Land in Sicht.
Firn an de Kimm sick einen
dat Water mit denn’ Häben.
Un sei geiht längs an'n Strann’.
Ehr Hapen gellt man blot ein Boot
up heimwarts Tuur.
Bedrööft kiekt dat Mäten,
blot nägenteihn Johr ierst olt.
Anner sünd an de Küst,
väl lachen Kinner.
Sei seihen dat nich,
wenn anner Teiken dat Water baben wies’t.
Denn ünner't Water is dat dot.
Vör gragen Dag sprüng sei all rin.
Jüst mit dat Boot verlur sei all' ehr Leiw’
un slöppt för ümmer nu.
|