(Traditional stories retold in Drenthe Low Saxon) dör Arend Victorie, ’t Oogeveene (Hoogeveen), Nederland (Netherlands), 2008
Üm’eschreven dör Reinhard F. Hahn
räinsen wörden in
frogger Tied in Drenthe an’egeven dör Gräinsstienen en Gräinspaohlen.
Fake
quammen der Mieningsverschillen vör tüssen de Dörpen onderling aover de jüüste
Ligging van
de Gräins mit malkanders Ackers. ’t Bekenntste Gräinsverschill was well dat tüssen Kuvern en Daolen, die hondert-en-dartig
Jaohr düürde. De Aoverlevering vertellt, dat ’t Finden van een Liek in de Felden
de Oorsake is ewest, dat de Gräins wör bepaalt töt Vördiel van Daolen. De Stadt
Kuvern wäigerde naamlejk, ümme ’t Liek te begraven op hör Karkhoff, en een
Gräinspaohl is tuun esett op de Plecke, waor ’t Liek wörde efünden.
Ok op de Gräins tüssen Vries en Norg stieht een Dodenpaohl, „De Lebbstaok“,
want daor wörde een Froue „Lebbe“ an hör Ende ebracht. Sej was Wedüwe, die
hör ienige Kuh hat verkocht op de Markt en daor in ’t iensame Feld wörde vermoord
dör de Knecht, die hör väilich naor Hüüs hat mütten geläiden. De bäide Dörpen wäigerden tuun ’t Liek te begraven, ümme dat ’t folgens hör
niet op hör Grondgebied efünden was. Op de Plecke, waor „Lebbe“ efünden was,
wörde een Paohl as Gräinsstien eplaatzt. De Moordenaar is rapp daornao egrepen
en verlör sien Leven op ’t Rad.
Twäi Gräinsstienen
naobej Sweelo draagt de Name „Dove Peter“ en „Dove Wander“. ’t Volk van Sweelo
en van Wesüp hadden twintig Jaohr lang Onienighäid
aover de Schäiding van de Marken. Onmœnig vœle Getüügen verschienden vör
’t Gerecht, mar gien iene düürde der een Eed op te duun, waor as de Gräins
nou
waohrachtig lagg, töt Peter en Wander vörquamen, en sej beweerden, dat sej
de Plecken well künden anwiesen, waor as de Gräinsstienen müssen liggen.
So worde de Gräins tüssen Sweelo en Wesüp bepaald. Dräi Dagen later waren de
bäide
Kerels stockdoof, want sej hadden een false Eed of’eleggt. En ter Naogedachtenis
wörden de Gräinsstienen naor Peter en Wander enüümt.