Arend
Victorie
[To
Arend Victorie’s index]
An ’t stille water
van dromen
e honger naor macht zal de eerde kaalvreten en slechts dor laand zal de mèens
achterlaoten. Daoraover giet dit harsenspinsel.
An ’t stille water van dromen,
lest jaank mien dörst.
Ik perbeer te praoten,
mar ik kan niet.
Wat hold mij tègen,
Döt mij stille zwiegen?
Zwarte zoere modder,
vult mien lochtwègen,
mien aders, wördt zwart.
Mien harsens verdrinkt,
en ik bin vrij …
Laot mien lief liggen waor ’t lig,
laot ’t rotten,
in zacht zoegende modder.
Laot ’t ien worden,
mit de beekbedding.
Maor voer mien lèvensvocht mit
oh stinkend water!
Stroomofweerts!
Ik zal rivieren trotseren,
océanen van water,
umme mij hen vuulen.
Ik zal stokslaon,
op de klippen van haat.
Neerdalen in de spelonken
van onmacht,
deur meinsenhaanden,
eschapen en ekoesterd.
[To
Arend Victorie’s index]
|